Wat een prachtig land.

Hallo,

Omdat de scholen hier 1 oktober pas beginnen hebben wij nog even vakantie. Hier hebben we goed gebruik van gemaakt want we hebben ontzettend veel gedaan en gezien. Ik probeer een niet al te lang reisverslag te maken want ik vind lange reisverslagen zelf ook altijd saai om te lezen.
Daarom hou ik het bij hoogte puntjes i.p.v. een verslag van elke dag.

Zondag 14 september zijn Elkie, Corine en ik naar de kerk gegaan op het terrein. In onze lange rokken kwamen we aan. Tot onze verbazing liep de helft van de vrouwen gewoon in broeken rond. Het was een dienst van ruim 150 minuten lang. Een heel ander sfeertje dan dat ik gewend ben maar wat was het fijn om hier te zijn.

Verder hebben we een salsales gevolgd in 'T vat. Super leuk maar dit was wel eenmalig omdat Cedric, de dansleraar, niet meer kwam opdagen. 'T vat is een restaurant/kroeg waar je veel Nederlanders tegen komt. Hier hebben we al een aantal keer patat en frikandellen gegeten, gewoon omdat we fastfood missen en niet altijd rijst, bami of nasi willen eten. Ik had trouwens ook een heerlijke bananensplit gegeten, om het maar even te melden.

Ons eerste tripje was de Brownsberg. Dit was een leuk tripje waarbij we naar twee watervalletjes zijn gelopen. De Leo-val en de Irene-val. Even een verfrissende douche genomen en helaas met een gescheurde broek van mijn knieën tot mijn billen weer terug gelopen.

Het tweede tripje was een vier-daagse trip naar de Raleighvallen. De binnenlanden en jungle in zonder wifi of überhaupt bereik. Mam, bij deze bied ik mijn excuses aan voor alle keren op vakantie dat ik niet mee wilde berg beklimmen of de natuur in wilde. Suriname is zo ontzettend mooi. Ik heb veel foto's gemaakt om dit te bewijzen maar die kunnen niet tippen aan de werkelijkheid. Ik heb mijn ogen uitgekeken en hoop deze beelden nooit meer te vergeten. Ik zal even vertellen wat we hier precies gedaan hebben.
Met een groep van elf (super gezellige) mensen werden we per busje vervoerd naar Witagron. Deze rit duurde vier uur waarvan we drie uur over een erg hobbelige weg hebben gereden. Hier eenmaal aangekomen ging onze reis verder per boot over de Coppenamerivier. Dit duurde nog eens drie uur. Twee aan twee zaten we in het bootje. Omdat rond deze tijd van het jaar de grote droogte is in Suriname, was er laag water en moest de 'the boatman' de rotsen ontwijken. Dit was echt een prachtig uitzicht.

Eenmaal aangekomen kreeg ik een zomerkamp gevoel. Elkie noemde het hangmattenkamp want we sliepen uiteraard in hangmatten. Ik hoop dat il een redelijke beschrijving kan geven waar we sliepen zodat je zelf kan visualiseren. Het was een groot huis wat alleen maar een dak had en twee verdiepingen, dus geen muren. Je zag dus voornamelijk houten balken. Daaraan hingen onze hangmatten. Douchen moest trouwens in de Coppenamerivier.

Het allermooiste vond ik het tripje naar de Voltzberg. Drie uur lang door de jungle banjeren met die warmte. Oh, en ik heb trouwens een slang gezien! De berg zelf was een kale berg die heel stijl was, ontzettend zwaar. Dit alles was vergeten toen we boven op de berg stonden. Wat een prachtig uitzicht!! Zoals ik al zei, het was niet op camera vast te leggen hoe mooi dit was. Ik voelde me zo intens gelukkig toen ik daar stond. De hele weg terug lopen vond ik wat minder leuk.

Verder heb ik nog hele coole dingen meegemaakt. Ik heb namelijk een doodskopaapje (meneer Nilsson van Pippi Langkous) kunnen voeren. Ook kwam er een vogelspin het kamp binnen wandelen en die heb ik vast gehouden.

Verder gaan we nu even goed ons best doen om een stageplek te regelen. Door alle leuke dingen zijn we dat nog even vergeten. We zijn er niet bang voor hoor, stagiaires zijn altijd welkom.

Als ik dit even terug lees besef ik me dat het toch wel een lang reisverslag is geworden. Oeps!

Succes in Nederland met werken, school en andere stomme dingen. Wij genieten nog even verder. Doei!