Chikungunya muskiet? No spang

Afgelopen week is toch net even anders gelopen dan dat wij verwacht hadden. De bedoeling zou zijn dat we op 1 oktober zouden beginnen met onze stage op de Santopolderschool. Helaas vindt er hier een Chikungunya-virus plaats. Dit virus wordt doorgegeven via de Chikungya muskieten en deze muskiet legt zijn eitjes in stilstaand water. Aangezien het al een hele epidemie aan het worden is, is er besloten om op het laatste moment toch nog even alle scholen in Suriname te bespuiten. Hierdoor beginnen de scholen op maandag 6 oktober.

Vanuit onze school was het geen probleem. Het is immers buiten onze schuld om gegaan. Wel hebben we een aantal acties ondernomen zodat we toch iets kunnen opschrijven in plaats van deze gemiste week stage.
Zo hebben we spelletjes gespeeld met de mensen van stichting ‘in de ruimte’. Deze stichting vangt mensen op met een lichamelijke beperking. Ik moest even inkomen want ik durfde niet echt. Toen we binnen kwamen merkte ik dat ze daar zo blij van werden, dat ik er ook blij van werd. Ik heb ze wel even ingemaakt met triominos maar zo werd ik op mijn beurt weer ingemaakt met memory.

Verder hebben we een vergadering bijgewoond op de Santopolderschool. Het was ontzettend raar want deze dag hoorde ze pas in welke klas ze les gaan geven aankomend school jaar. Zo was er een vrouw die gewoon geen klas kreeg. Heel bizar want dat hoor je nog geen week van te voren. Wel past het precies in de Surinaamse levensstijl. Alles lekker op het laatste moment, no spang!

Ook hebben wij een spelletjes/zwemmiddag georganiseerd voor de marronkinderen. Een marron is iemand die oorspronkelijk in de bossen woont en waarbij bijna alleen sprake is van primaire basisbehoeftes. Laat ik even stoer doen en ook nog wat feitjes benoemen. Heel vroeger waren dit de slaven die rond de tijd van de WIC vanuit Afrika naar Zuid-Amerika zijn gebracht. Ongeveer 16 miljoen Marrons zijn overgebracht waarvan 16% op de boot al overleed onder barre omstandigheden.

Maar goed, deze marronkinderen wonen in huisjes een paar honderd meter hier vanaf. Ze wonen met ongeveer 10 mensen in een veel te klein huisje. Ik moest wel even slikken toen we daar heen liepen om te vragen of ze wilde komen zwemmen. Ook woont hier een Nederlandse theologe in de buurt die tien marron kinderen opvangt. Deze kinderen hebben we ook gevraagd. Het was een ontzettend leuke, maar drukke dag. Er waren ongeveer 17 kinderen waarvan het grootste gedeelte niet kon zwemmen. Aan het begin wisten we dit niet. We kwamen hier achter toen een van de meisjes het water in sprong en behoorlijk lang onder water bleef. Corine sprong er achterna en de rest van de dag hebben we alle drie met wat kinderen om onze nek gezwommen. Zoals ik al zei, erg druk maar erg gezellig! Aan spelletjes spelen kwamen we overigens niet toe. De kinderen waren zo blij dat ze gebruik mochten maken van het zwembad dat ze zichzelf ontzettend aan het vermaken waren. En wij zijn uiteraard weer zo flexibel he, dat we ons schema opzij hebben gezet omdat ze zelf zo aan het genieten waren.

Die avond kwam Harm, de buurman, nog even langs met een cadeautje. Hij kwam aan met een Snickersdoos. Ik, als chocolaliefhebber, was enorm blij met deze traktatie. Toen hij dichterbij kwam had ik al wel door dat er wat anders in zat. Het was een Boa constrictor, een wurgslang! Nu moest ik hem wel even vast houden. Al was het om over 50 jaar tegen mijn kleinkinderen te zeggen dat hun stoere oma een kaaiman had geaaid, een vogelspin en een slang had vast gehouden. Die laatste kon dan uiteraard niet aan het rijtje ontbreken.

Ik volleybal trouwens al vanaf mijn zevende levensjaar en nu heb ik al vier maanden niet gevolleybald! Het begint aardig te jeuken maar gelukkig heb ik hier een hele leuke volleybalmiddag gehad met de mensen van het Lob Makandra-terrein.

Ook zijn we verhuist naar een ander huisje. Qua oppervlakte iets kleiner maar honderd keer beter. De wc was aan zijn einde en de douche lekte. Soms hadden we alleen koud water en soms helemaal geen water, erg hinderlijk. Dit hebben we nu niet meer. Maar is het niet de lekkende douche, dan zijn het wel die meiden die me wakker houden. Corine schreeuwt namelijk in haar slaap. Die moeten we altijd even gerust stellen dan slaapt ze lekker verder, zij wel. Elkie had laatste ook een leuke actie. Ze voelde wat nats op haar bed, het bleek een kikker te zijn. Ze gilde het uit en toen ze het bed uit was en het licht aan had gedaan, gilde ze nog steeds. Stiekem kan ik hier ontzettend hard om lachen, zelfs nu ik dit aan het typen ben blijft het grappig. De kikker hadden we overigens snel gevangen. Daar zijn we ondertussen pro in. We hebben al meerdere kikkers en hagedissen het huis uit te werkt.

Wat ik ook nog even erg leuk vind om te vertellen is dat ik een hangmat heb gekocht. Ik zie mezelf al hangen op mijn balkonnetje thuis.

Volgende week start dan echt onze stage. De vakantie is over en nu moet er gewerkt worden.