Wat een goede afsluiter: Bier en pizza.

Daar lag ik vandaag dan.. Op een opblaasband in het zwembad met een (soort van) radler in mijn hand me te beseffen dat dit waarschijnlijk mijn laatste duik in Suriname zal zijn. Echt bizar dat in zo’n korte tijd dit als ‘thuis’ is gaan voelen. Ik ga het beachvolleyballen, zwemmen, de meiden en de gezelligheid hier echt missen. Morgen alweer mijn tas inpakken, het huisje schoonmaken & Corine naar het vliegveld brengen. Ik mag zeker niet klagen want Corine vliegt morgen terug naar Nederland terwijl Elk en ik vrijdagochtend naar Curaçao vertrekken. Zaterdag komt Jeroen ook aan op Curacao.

Je snapt dus wel dat hier weggaan gemengde gevoelens met zich mee brengt. Om ook maar even te klagen; er zijn ook veel dingen die in NIET ga missen van Suriname. Bijvoorbeeld: Een lekkende douche, een doorlopende wc, geen water, alleen maar koud water, een stinkende schimmelkast, een kapotte airco, slechte wifi, geen wifi en een kamer dat zo klein is dat het net lijkt of we een driepersoons-bed hebben. Ondanks alle fijne dingen ga ik dit dus niet missen.
Nu nog even kort terug blikken op afgelopen drie weken zodat jullie ook een beetje het idee hebben dat ik wat uitvoer hier.

In week 45 zijn we een week naar de kweekschool geweest. De kweekschool is de Surinaamse Pabo. Hier heb ik veel interessante dingen geleerd en gezien en ik heb veel inzicht gekregen over het onderwijssysteem in Suriname. Zoals ik dus al zei, erg interessant!

Om nog meer inzicht te krijgen zijn we naar nog twee verschillende basisscholen gegaan. Hierbij leg ik de nadruk op verschillend want het gaat hier om twee uiterste. De Clarkeschool is de basisschool die ongeveer de meeste leerlingen heeft hier. Bijna alle kinderen komen uit één bepaalde wijk waar veel armoede en veel sociale problemen zijn. Het hoofdgebouw ziet er wel oké uit maar het bij gebouw kan je bijna geen gebouw noemen. Het heeft een dak, soms tussenschotten tussen klassen (soms dus ook niet), en geen muren. Ik schrok daar erg van, al maken de leerkrachten het beste van de situatie. Ik heb hier bijvoorbeeld een groep 1 van 60 kinderen. In Nederland zou dit NOOIT kunnen maar er is gewoon geen ruimte voor al deze kinderen. Ook heb ik verhalen (en waarschuwingen) te horen gekregen dat de kinderen enorm hardhandig worden aangepakt maar hier heb ik gelukkig niets van gezien.

Daarnaast zijn we ook nog op de Kangoeroeschool geweest. Deze school is opgericht door een Surinaamse vrouw die haar opleiding in Nederland heeft gevolgd. Het is echt een prachtige school en het onderwijs kan zeker tippen aan het Nederlandse onderwijs. Omdat het een particuliere school is (voor de wat rijkere kinderen) is hier dus wel geld voor een aantal digiborden en leuke aankleding voor de klassen.

Verder heb ik ook nog leuke dingen gedaan. Samen met Eddy en Jennifer (onze contactpersonen) gegeten in de stad. We hebben nog een plantagetour gedaan op de fiets en zijn naar de bioscoop gegaan. Elkie en ik zijn ook nog wezen hardlopen. Eigenlijk valt dit laatste niet onder ‘leuke dingen’ want ik vond het dus echt niet leuk om me rot te zweten in de brandende zon.

Ondertussen zijn mijn blonde haren ook niet meer zo blond en begint mijn uitgroei de overhand te krijgen. Om toch maar met een beetje zelfspot te komen: Het lijkt wel of er een landingsbaan midden over mijn hoofd loopt. In Curacao maar even een kapper zoeken en anders komt dat wel weer in Nederland, no Spang.

Dit is mijn laatste reisverslag, ondanks mijn reis niet helemaal ten einde is. Heel erg bedankt voor het lezen van mijn reisverslagen, heb ik het toch niet voor niets getypt. Ik geniet nog even door in Curacao en ik zie jullie allemaal weer in Nederland!
Ik ga nu naar binnen, hopen dat Elkie is begonnen met het maken van haar overheerlijke pizza want het is vanavond bier-en-pizza-avond.

Bedankt!